Niepokojące doniesienia ws. kontuzji Huberta Hurkacza. Doktor gwiazd nie ma złudzeń

Hubert Hurkacz w meczu drugiej rundy Wimbledonu doznał kontuzji i wciąż nie wiadomo, na ile poważny jest uraz najlepszego polskiego tenisisty. Niepokojące wieści na temat stanu zdrowia 27-latka przekazał jednak doktor Robert Śmigielski, który w rozmowie z Interią zasugerował, że ten może nie wystartować na igrzyskach w Paryżu. – Ja myślę sobie, że jeśli chodzi o start w Paryżu, to raczej bym się na to nie nastawiał – powiedział.

Artur Gac, Interia: Szukający pomocy Hubert Hurkacz korzysta między innymi z pana wsparcia?Robert Śmigielski, ceniony ortopeda, traumatolog oraz specjalista medycyny sportowej: – Tak, miałem z nim kontakt w niedzielę 7 lipca, natomiast nieznane są mi jego dalsze losy. Wiem, że rozesłali w wiele różnych miejsc zapytania na zasadzie, co kto by zrobił, ale podobno w miniony wtorek się zoperował. Tak słyszałem, ale nie mam wiedzy z pierwszej ręki.

Co konkretnie dolega Hubertowi?- Tego nie mogę powiedzieć, bo wchodzi w obszar mojej tajemnicy lekarskiej. Mógłbym uczynić to tylko wtedy, gdybym dostał zgodę zawodnika, a na tym etapie nie mam żadnego zielonego światła, by gdziekolwiek komentować, z czym boryka się Hurkacz. Wszak mówimy o etyce zawodowej. No chyba, że pacjent by się za jakiś czas zgodził, wówczas możemy wrócić do tego pytania.Podczas tej zdalnej konsultacji co pan doradził lub zaordynował Hurkaczowi? Innymi słowy: wygląda to optymistycznie w kontekście startu w Paryżu?- Ja myślę sobie, że jeśli chodzi o start w Paryżu, to raczej bym się na to nie nastawiał. A jeśli tak, to moim zdaniem byłoby to dużym kosztem dla jego zdrowia.Czyli to nie są przelewki?- Nie. Oczywiście sportowcy robią różne rzeczy, podejmują przeróżne decyzje, ale skoro pyta mnie pan o zdanie, a wcześniej zrobił to zawodnik, to muszę być odpowiedzialny. Ja nie proponowałbym w tym przypadku mniej inwazyjnej metody, jeśli nawet zawodnik na wszelką cenę chciałby wystartować w Paryżu. To jest jednak decyzja Huberta, jego taty oraz całego sztabu.

Wczuwając się w położenie zawodnika, wyobrażam sobie taką sytuację w ten sposób, że jeśli kontaktuje się z takim fachowcem, jak pan, w swojej dziedzinie uznanym fachowcem, to liczy, że specjalista tego pokroju, co doktor Śmigielski, okaże się cudotwórcą i jest w stanie wygrać każdą walkę z czasem.- Panie redaktorze, można próbować. Ja też stanąłbym na maksimum swoich umiejętności, tylko tu pojawia się dodatkowe pytanie: “jakim kosztem?”. A to jest przecież jeszcze młody zawodnik. Gdyby to był sportowiec już na finiszu kariery, wówczas można by było rozpatrywać różne, bardziej ryzykowne posunięcia. Na końcu zawsze powinna przyświecać nam cena kompromisu, więc pytanie, czy w przypadku Huberta ta cena jest warta tego, co możemy uzyskać. Bo zakładam, że taki zawodnik nie chce tylko wystartować w Paryżu, ale chciałby uzyskać tam dobry wynik. Oczywiście temat byłby prostszy gdyby chodziło tylko o samą możliwość startu, że założy dres olimpijski i weźmie udział. Ale jeśli Hubert startowałby po to, aby przywieźć ze sobą jakieś trofeum, wówczas wchodzimy w złożony temat. W przypadku chociażby Anita Włodarczyk, od której mam zgodę na udzielanie pewnych informacji, dla niej gwiazdką z nieba było to, że igrzyska w Tokio zostały przesunięte o jeden rok. Lepszego scenariusza nie dało się wymarzyć. Gdyby igrzyska w Japonii odbyły się nominalnie w 2020 roku, wówczas wyrobilibyśmy się z walką o jej zdrowie na styk, co byłoby trochę jazdą po bandzie. A dzięki temu nie tylko dostaliśmy więcej czasu na fizyczne poradzenie sobie z problemem, ale dodatkowo Anita pojechała do Tokio totalnie na luzie, bez zajętej głowy myśleniem o tym, że ma jakiś problem lub coś ją boli.

Partner merytoryczny: Eleven SportsNiepokojące doniesienia ws. kontuzji Huberta Hurkacza. Doktor gwiazd nie ma złudzeńArtur GacHubert Hurkacz23 minuty temuLubię toLubię to7Super6Hahaha1Szok1Smutny1Zły0Lubię toSuper16UdostępnijHubert Hurkacz w meczu drugiej rundy Wimbledonu doznał kontuzji i wciąż nie wiadomo, na ile poważny jest uraz najlepszego polskiego tenisisty. Niepokojące wieści na temat stanu zdrowia 27-latka przekazał jednak doktor Robert Śmigielski, który w rozmowie z Interią zasugerował, że ten może nie wystartować na igrzyskach w Paryżu. – Ja myślę sobie, że jeśli chodzi o start w Paryżu, to raczej bym się na to nie nastawiał – powiedział.Hubert Hurkacz/ANDREJ ISAKOVIC/AFPReklama Artur Gac, Interia: Szukający pomocy Hubert Hurkacz korzysta między innymi z pana wsparcia?Robert Śmigielski, ceniony ortopeda, traumatolog oraz specjalista medycyny sportowej: – Tak, miałem z nim kontakt w niedzielę 7 lipca, natomiast nieznane są mi jego dalsze losy. Wiem, że rozesłali w wiele różnych miejsc zapytania na zasadzie, co kto by zrobił, ale podobno w miniony wtorek się zoperował. Tak słyszałem, ale nie mam wiedzy z pierwszej ręki.ReklamaNo właśnie pytanie, czy na pewno się zoperował. Otóż z informacji sportowy24.pl, zasięgniętych od Wojciecha Fibaka, Hubert miał poddać się zabiegowi chirurgicznemu. Natomiast nazajutrz dziennikarz “Super Expressu”, powołując się na wieści z otoczenia Hurkacza, napisał iż tenisista wcale nie przeszedł żadnej operacji. Miał mieć na stole dwie opcje i wybrać rozwiązanie mniej inwazyjne, bez operacji, czyli wariant z większym ryzykiem, ale dający mu szansę występu na igrzyskach w Paryżu.- Z tego, co ja pamiętam, były dwie opcje operacji. Rzeczywiście bardziej inwazyjna i mniej inwazyjna, ale w obu wersjach to były operacje. Jedna, mniej inwazyjna, miała być prostsza, ale z większym ryzykiem powstania problemów w kolanie. A druga, bardziej złożona, z mniejszym ryzykiem późniejszych problemów kolanowych. Czy oni wybrali jakąś opcję? Tego nie wiem. Z racji zagranicznego pobytu konsultowałem Huberta tylko zdalnie, mając pełny dostęp do badań, lecz sam go nie badałem. Od tego momentu już więcej się ze mną nie kontaktowali.ReklamaCo konkretnie dolega Hubertowi?- Tego nie mogę powiedzieć, bo wchodzi w obszar mojej tajemnicy lekarskiej. Mógłbym uczynić to tylko wtedy, gdybym dostał zgodę zawodnika, a na tym etapie nie mam żadnego zielonego światła, by gdziekolwiek komentować, z czym boryka się Hurkacz. Wszak mówimy o etyce zawodowej. No chyba, że pacjent by się za jakiś czas zgodził, wówczas możemy wrócić do tego pytania.Podczas tej zdalnej konsultacji co pan doradził lub zaordynował Hurkaczowi? Innymi słowy: wygląda to optymistycznie w kontekście startu w Paryżu?- Ja myślę sobie, że jeśli chodzi o start w Paryżu, to raczej bym się na to nie nastawiał. A jeśli tak, to moim zdaniem byłoby to dużym kosztem dla jego zdrowia.Czyli to nie są przelewki?- Nie. Oczywiście sportowcy robią różne rzeczy, podejmują przeróżne decyzje, ale skoro pyta mnie pan o zdanie, a wcześniej zrobił to zawodnik, to muszę być odpowiedzialny. Ja nie proponowałbym w tym przypadku mniej inwazyjnej metody, jeśli nawet zawodnik na wszelką cenę chciałby wystartować w Paryżu. To jest jednak decyzja Huberta, jego taty oraz całego sztabu.ReklamaWczuwając się w położenie zawodnika, wyobrażam sobie taką sytuację w ten sposób, że jeśli kontaktuje się z takim fachowcem, jak pan, w swojej dziedzinie uznanym fachowcem, to liczy, że specjalista tego pokroju, co doktor Śmigielski, okaże się cudotwórcą i jest w stanie wygrać każdą walkę z czasem.- Panie redaktorze, można próbować. Ja też stanąłbym na maksimum swoich umiejętności, tylko tu pojawia się dodatkowe pytanie: “jakim kosztem?”. A to jest przecież jeszcze młody zawodnik. Gdyby to był sportowiec już na finiszu kariery, wówczas można by było rozpatrywać różne, bardziej ryzykowne posunięcia. Na końcu zawsze powinna przyświecać nam cena kompromisu, więc pytanie, czy w przypadku Huberta ta cena jest warta tego, co możemy uzyskać. Bo zakładam, że taki zawodnik nie chce tylko wystartować w Paryżu, ale chciałby uzyskać tam dobry wynik. Oczywiście temat byłby prostszy gdyby chodziło tylko o samą możliwość startu, że założy dres olimpijski i weźmie udział. Ale jeśli Hubert startowałby po to, aby przywieźć ze sobą jakieś trofeum, wówczas wchodzimy w złożony temat. W przypadku chociażby Anita Włodarczyk, od której mam zgodę na udzielanie pewnych informacji, dla niej gwiazdką z nieba było to, że igrzyska w Tokio zostały przesunięte o jeden rok. Lepszego scenariusza nie dało się wymarzyć. Gdyby igrzyska w Japonii odbyły się nominalnie w 2020 roku, wówczas wyrobilibyśmy się z walką o jej zdrowie na styk, co byłoby trochę jazdą po bandzie. A dzięki temu nie tylko dostaliśmy więcej czasu na fizyczne poradzenie sobie z problemem, ale dodatkowo Anita pojechała do Tokio totalnie na luzie, bez zajętej głowy myśleniem o tym, że ma jakiś problem lub coś ją boli. ReklamaA to jest szalenie ważne dla sportowców, bo zawodnik, który wychodzi na kort, boisko lub rzutnię z jakimkolwiek bodźcem bólowym, nie jest w stu procentach skoncentrowany na swojej aktywności. Wówczas nie myśli tylko i wyłącznie o swojej grze lub rzucie, a na tym poziomie najdrobniejszy dyskomfort zazwyczaj okazuje się decydujący. W tenisie wystarczy krótka dekoncentracja, utrata skupienia i już wszystko zaczyna się sypać~ Robert Śmigielski.Powiedział pan o kwestii ryzyka, czyli inaczej powinno się ważyć metodę leczenia w przypadku zawodnika, który ma 27 lat. Z drugiej strony, z punktu widzenia Huberta, podjęcia najbardziej racjonalne decyzji z pewnością nie ułatwia fakt, że w szukaniu kompromisu na jednej szali leżą igrzyska olimpijska, czyli impreza czterolecia, gdzie ma w dodatku perspektywę startu w trzech konkurencjach. A więc od jego decyzji uzależnieni są także Iga Świątek w mikście oraz Jan Zieliński w deblu.- Z pewnością ma pan rację, tyle tylko, że Hubert ma dopiero 27 lat. On ma szansę wystartować za cztery lata i może nawet z lepszej pozycji niż dzisiaj. Oczywiście trzymam za niego kciuki, tylko jak mówię – strategię leczenia dopasowuje się do momentu kariery zawodnika. Jeśli sportowiec jest na końcówce kariery, wtedy możemy podejmować się bardziej ryzykownych działań, które nawet mogłyby przynieść niepewny odległy skutek, ale rzutem na taśmę chwytamy ostatnią szansę przed emeryturą. Wówczas stawiamy wszystko na jedną kartę. Jeśli jednak zawodnik jest młody, a my wiemy, że mniej inwazyjne wybory niosą ryzyko niekorzystnych konsekwencji, należy trochę inaczej do tego podchodzić. W tenisie nie kończy się kariery w wieku 27 lat, Hubert może jeszcze spokojnie “pociągnąć” bez problemu siedem, a nawet osiem lat.